Δέκα Ζωές σε μία, Τατιάνα Αβέρωφ

Γράφει η Χρυσούλα Σταματοπούλου,

Μέλος της Λέσχης ανάγνωσης λογοτεχνίας

Ευάγγελος Αβέρωφ Τοσίτσας

Την Κυριακή 25 Οκτωβρίου πρωί  τα μέλη της  Λέσχης  Ανάγνωσης Λογοτεχνίας Γερακίου ανηφορίσαμε  για τον Κοσμά . Το τοπίο είχε μια ομορφιά απίστευτη,  φύλλα χρυσοκόκκινα πεσμένα στο έδαφος πηγή έμπνευσης για ποιητές και ζωγράφους.  Μαζευτήκαμε  στο καφενείο της Χριστίνας και του Γιάννη με σκοπό ένα καφεδάκι, μια καστανόπιτα  και συζήτηση για ατό βιβλίο «Δέκα ζωές σε μια», της Τατιάνας Αβέρωφ .

Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα που διηγείται  την ζωή του Ευάγγελου Αβέρωφ και  τα λόγια είναι φτωχά όταν έχεις να μιλήσεις για μεγάλους άντρες . Φοβάσαι ότι  δεν θα μπορέσεις  να περιγράψεις σωστά το ήθος, την αξιοπρέπειά τους…

Ο Ευάγγελος Αβέρωφ γεννήθηκε στις 17 Απρίλη  του 1908 στα Τρίκαλα. Πατέρας του  ο κυρ Τάσος,  γεωπόνος στο επάγγελμα και μητέρα του η Ευθυμία, αγράμματη από πλούσια οικογένεια άλλα η ψυχή της οικογένειας. Έζησε τα παιδικά του χρονιά στην Λάρισα και τα καλοκαιριά στα Τρίκαλα,  στο κτήμα, και με διακοπές στο Περτούλι. Εκεί περνούσε μέρες ξενοιασιάς με τα αδέρφια  του τον Μισέλ και την Μίκα. Σε ηλικία 12 χρονών η οικογένεια Αβέρωφ μετακόμισε στην Αθήνα για καλύτερη μόρφωση των παιδιών κι  εκεί ο μικρός Βαγγέλης  κάνει παρέα με την οικογένεια του θείου του Γιώργου  - πολιτευτής με τον Βενιζέλο -  γνωρίζοντας  από κοντά τα πολίτικα γεγονότα της χώρας.

Σε ηλικία 17 χρονών και ενώ φοίτα στο Βαρβάκειο Λύκειο αρρωσταίνει από φυματίωση και πηγαίνει για θεραπεία και ανάρρωση σε σανατόριο του  Νταβός .  Στη διάρκεια της νοσηλείας στου ερωτεύεται μια Γαλλίδα,  την Ινές,  η οποία χάνει την μάχη της ζωής από την φυματίωση . Γυρίζει θεραπευμένος στην πατρίδα και πηγαίνει στην Ιατρική σχόλη του Πανεπιστημίου Αθηνών όπου τον έχει γράψει η μητέρα του. Ένα χρόνο αργότερα την εγκαταλείπει γιατί δεν του αρέσει και φεύγει στην Λωζάννη,  οπού σπουδάζει πολιτικές επιστήμες.  Εκεί γίνεται πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Φοιτητών  (ΜΙΝΕΡΒΑ) από το 1929 έως το 1933.

Γυρίζει στην Ελλάδα με το πτυχίο του και υποβάλλει την διατριβή του σε διεθνή διαγωνισμό που προκηρύσσεται  στα πλαίσια της Βαλκανικής Διάσκεψης  και παίρνει το πρώτο βραβείο. Χαρακτηριστική  η  ανείπωτη χαρά του:   χόρευε μονός στο σπίτι όλη την νύχτα όταν το έμαθε.

Επισκέπτεται το Μέτσοβο για πρώτη φόρα και αρχίζει αλληλογραφία με τον Βαρόνο Μιχαήλ Τοσίτσα που είναι μακρινός συγγενής και του ζητεί να βοηθήσει τον τόπο.

Ο πόλεμος τον βρίσκει στην  Αθήνα,  τρέχει να καταταγεί εθελοντής άλλα δεν τον δέχονται γιατί δεν είναι εκπαιδευμένος μιας και  είχε απαλλαγεί λόγω υγείας. Λίγο  καιρό αργότερα συναντά ένα συμμαθητή του που τον μυεί στην Εθνική Αντίσταση και μαζί κάνουν αγώνα κατά των Ιταλών προξενώντας τους πολλές ζημίες.

Με βασιλικό διάταγμα διορίζεται  Νομάρχης Κέρκυρας άλλα ένα μηνά μετά η χώρα παραδίδεται  στους εχθρούς. Γυρίζει στα Τρίκαλα οπού μαζί με τον επιστάτη καλλιεργεί το ρημαγμένο κτήμα. Εκεί συλλαμβάνεται και μαζί με άλλους  Έλληνες οδηγείται με τραίνο  σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Ιταλία. Όμως  εκεί  ο Ιταλός Διοικητής  ήταν κατά βάθος φιλέλληνας και δεν πέρασε πολύ άσχημα . Μετά μεταφέρθηκε στην βόρεια Ιταλία και στην συνέχεια στην Ρώμη  οπού με ψεύτικη ταυτότητα αρχίζει την αντίσταση κατά  των Γερμανών. Μαζί με την ομάδα του βοήθησε να δραπετεύσουν 700 άτομα .

Το καλοκαίρι του 1945 γύρισε στην Ελλάδα δηλώνοντας  ότι θα πολιτευτεί με τον Σοφοκλή Βενιζέλο.

Όλα αυτά τα χρονιά διατηρούσε αλληλογραφία με τον Τοσίτσα και όταν συναντήθηκαν τον έπεισε με πολύ διπλωματικό τρόπο να αφήσει την περιουσία του στο Μέτσοβο. Έτσι πήρε και  το επώνυμο Τοσίτσας γιατί ήθελε ο βαρόνος ένα γιο να συνεχιστεί το όνομά του.

 Σε ένα βαρετό πάρτι γνωρίζει την Ντίνα Λυκιαρδοπουλου και ερωτεύονται την ίδια στιγμή. Οι γονείς της Ντίνας δεν τον θέλουν για γαμπρό τους λήγω της  ιδιότητας του, ως βουλευτή,  και του προβλήματος υγείας που είχε αντιμετωπίσει . Παντρεύτηκαν ένα χρόνο μετά στο Λονδίνο και απέκτησαν δυο κόρες.

Εδώ τελειώνω και  συγχωρέστε με  αν με όσα έγραψα  δεν κατάφερα να φανούν σωστά  το ήθος ,  η  αυτοθυσία, η  αξιοπρέπεια ενός σημαντικού ανθρώπου της χώρας μας. Ίσως δεν υπάρχουν λόγια να περιγράφουν όπως πρέπει.

Κλείνω με την ευχή: Μακάρι η χώρα μας να βγάζει τέτοιους πολιτικούς Άντρες .

Πασχαλία Τραυλού, «Η Μήδεια δεν χόρεψε ποτέ»

Γράφει η Πόπη Σταθάκη,

Μέλος της Λέσχης ανάγνωσης λογοτεχνίας

Το νέο μυθιστόρημα της πολύ επιτυχημένης συγγραφέως, Πασχαλίας Τραυλού, με τίτλο «Η Μήδεια δεν χόρεψε ποτέ» είναι το 14^ο κατά σειρά βιβλίο που διάβασε η λέσχη ανάγνωσης λογοτεχνίας της βιβλιοθήκης Γερακίου. Πρόκειται για μία συγγραφέα με δυνατή πένα και βαθιά γνώση της ψυχολογίας. 

«Η Μήδεια δεν χόρεψε ποτέ» είναι ένα συναρπαστικό δικαστικό θρίλερ και παράλληλα ένα ψυχογράφημα της κοινωνίας και του ρόλου της μάνας, καθώς η συγγραφέας αποφάσισε να αναμετρηθεί συγγραφικά με ένα θέμα τόσο επώδυνο, όπως η παιδοκτονία από την ίδια την μητέρα, θέμα ταμπού για κάθε κοινωνία και σε όλες τις εποχές. Είναι μία σύγχρονη προσέγγιση του γνωστού μύθου του Ευριπίδη, τον οποίο η συγγραφέας επεκτείνει παρουσιάζοντας τη δίκη της παιδοκτόνου.

Το μυθιστόρημα ξεκινά με την ηρωίδα Αιμιλία Στρατάκη στην αίθουσα του δικαστηρίου κατηγορούμενη για τον φόνο των παιδιών της, τον οποίο ομολόγησε η ίδια, χωρίς να εξηγεί τους λόγους και δίχως διάθεση υπεράσπισης του εαυτού της. Καθώς όλη η κοινωνία είναι απέναντί της, μια ομάδα ανθρώπων που βρίσκονται στην αίθουσα προσπαθούν, ο καθένας για τους δικούς του λόγους, να καταλάβουν τι οδήγησε τη γυναίκα σε αυτή την πράξη. Ο δικηγόρος της Μίνωας, βρίσκεται παγιδευμένος ψυχολογικά ανάμεσα στην αγάπη για τη σύζυγό του και το πάθος του για ερωμένη του. Ο ψυχολόγος Νικήτας που τον έχει εγκαταλείψει η γυναίκα του και υποφέρει ψυχικά, από τον οποίο ο δικηγόρος ζητάει βοήθεια ώστε να διαγνώσει τη Στρατάκη ως ψυχικά διαταραγμένη  και να του δώσει έτσι ένα όπλο υπεράσπισης. Ο ζωγράφος Αλέξανδρος που θέλει να την απεικονίσει στη διάρκεια της δίκης, έχοντας κι εκείνος τα δικά του προσωπικά προβλήματα με τον Ανέστη με τον οποίο συνδέεται. Και τέλος, η συγγραφέας Έλλη που, έχοντας μόλις βγει από έναν συναισθηματικό κυκεώνα, αναζητά στην υπόθεση το ερέθισμα που θα ενεργοποιήσει και πάλι την έμπνευσή της για να γράψει. Καθώς οι τέσσερις αυτοί άνθρωποι ερευνούν την ζωή της Στρατάκη και επιχειρώντας να βρουν την άκρη του νήματος, θα συναντήσουν ένα πρόσωπο πολύ σημαντικό για την υπόθεση, την  μητέρα της ηρωίδας που ήρθε από την επαρχία για τη δίκη. Αυτή η γυναίκα κρατάει και το κλειδί που ανοίγει την πόρτα του μυστηρίου και ρίχνει φως στην ανθρώπινη ψυχή και την ανθρώπινη ανάγκη για αγάπη, που η έλλειψή της οδηγεί σε σκοτεινά και αδιάβατα μονοπάτια. Ο καθένας ξεχωριστά και μέσα από ανατρεπτικές αλήθειες, θαμμένα μυστικά και σκοτεινούς έρωτες θα φτάσει στη λύση του μυστηρίου και την κάθαρση, όπως το αρχαίο δράμα. Συνδετικός τους κρίκος ο ρόλος της μάνας του καθενός και η σχέση τους με την ηρωίδα.

Η συνάντηση της λέσχης πραγματοποιήθηκε στο σπίτι της συντάκτριας αυτού του άρθρου την Τρίτη 16 Ιουνίου και τα μέλη της πέρασαν ώρες δημιουργικής συζήτησης και αναζήτησης αγκαλιά με το συναρπαστικό βιβλίο της Πασχαλίας Τραυλού. Ένα καταπληκτικό μυθοστόρημα που κατά γενική ομολογία σε καθηλώνει με τις συνεχείς εναλλαγές προσώπων, τις ανατροπές και τις αποκαλύψεις και σε οδηγεί στο συναρπαστικό φινάλε μιας ιστορίας που κανείς δεν θα μπορούσε να προβλέψει. Ταυτιστήκαμε με τους ήρωες, βουτήξαμε στην ζωή τους και εμβαθύναμε στην ψυχή τους, σαν ψυχολόγοι κι εμείς και καταλήξαμε ότι πίσω από κάθε έγκλημα,όσο απεχθές κι αν είναι, δεν υπάρχουν μόνο θύτες αλλά και θύματα.

Η συνάντηση με την αγαπημένη συγγραφέα μάς χαροποίησε ιδιαίτερα, καθώς παρουσίασε το βιβλίο της σε μια ανοιχτή εκδήλωση στη Βιβλιοθήκη Πολιτιστικού Συλλόγου Γερακίου το Σάββατο 20 Ιουνίου και μίλησε για όλα. Η Πασχαλία τραυλού μας παρουσίασε τους ήρωες, την ιστορία, τους λόγους που την οδήγησαν να γράψει αυτό το βιβλίο και τους στόχους που επιθυμεί να πετύχει για τον αναγνώστη που το διαβάζει. Μια φιλοσοφημένη και μεστή ανάλυση εντυπωσίασε το κοινό που την παρακολούθησε και ταξίδεψε στον μαγικό κόσμο του βιβλίου της, αλλά και της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, από την οποία εμπνεύστηκε, ακόμα και όσους δεν είχαν διαβάσει το βιβλίο της. Θαυμάσια γλώσσα από μια εξαίρετη χειριστή του λόγου με την ικανότητα να εξηγεί το πιο σύνθετο με τον πιο απλό τρόπο. Την ευχαριστούμε από καρδιάς και ανυπομονούμε να την συναντήσουμε ξανά με ένα καινούριο βιβλίο.

Ποδοσφαιρική Ομάδα ''Δάφνη Γερακίου''

Η ποδοσφαιρική ομάδα της ''Δάφνης'' Γερακίου, 1.1.1970.

Πάνω (από αριστερά): Γιωργος Κουρής, Kαρκάς, Δρουσιας Κωστας, Πηλιουρας Στελιος, Κολλιας,  Μπουλουγούρας Ζαχαρίας.

(Κάτω από αριστερά): Λακιώτης, Χαλκιάς , Δρούσιας  Αργύρης, Λακιώτης Νίκος, Πουλημένος Τζανέτος 

Η λήψη της φωτογραφίας έγινε στο γήπεδο του Γερακίου αμέσως μετά τον αγώνα της ''Δάφνης'' με τον  ''Ευρώτα Έλους '' και με σκορ 4-0

(Παραχώρηση φωτογραφίας -πληροφορίες: Γιώργος Μανώκας)

Κάτω Βρύση

Κάτω Βρύση, δεκαετία 1930 (Παραχώρηση Φωτογραφίας: Πέτρος Σαραντάκης)

Τοπική Ιστορία: Δημήτριος Μανώκας, Αναμνήσεις από τη ζωή του χωριού

Το Δημοτικό Σχολείο Γερακίου, τέλη δεκαετίας 1920

Άρθρο Δημητρίου Μανώκα στο περιοδικό ''Λακωνικά'', 1978

Θάνος Κονδύλης, «Έγκλημα στην αρχαία Αμφίπολη»

Γράφει η Νίκη Χρήστου - Μιχαλούτσου,

Μέλος της Λέσχης ανάγνωσης λογοτεχνίας

Η Λέσχη ανάγνωσης της Βιβλιοθήκης Γερακίου διάβασε το 13ο κατά σειρά βιβλίο της, με τίτλο «Έγκλημα στην αρχαία Αμφίπολη» του Θάνου Κονδύλη. Πρόκειται για ένα ιστορικό μυθιστόρημα-αστυνομικό θρίλερ, το οποίο εκτυλίσσεται στην αρχαία Αμφίπολη το 432 π.Χ. 

Πρωταγωνιστεί ο Αλέξανδρος ο Αθηναίος, ένας δικαστικός που βρίσκεται στην Αμφίπολη για να ελέγξει τη λειτουργία του δικαστικού συστήματος. Το μεγαλύτερο κομμάτι της ιστορίας επικεντρώνεται σε ένα διήμερο συμπόσιο όπου ο Αλέξανδρος ήταν καλεσμένος για να διασκεδάσει και βρέθηκε αντιμέτωπος με το μυστήριο της δολοφονίας πολλών συνδαιτυμόνων του. Αναλαμβάνει λοιπόν πρωταγωνιστικό ρόλο στη διαλεύκανση της μυστήριας αυτής υπόθεσης, όπου συνειδητοποιεί ότι αρκετοί είχαν κάθε λόγο να έχουν διαπράξει το έγκλημα. Ο δαιμόνιος δικαστικός, παρά τα εμπόδια που του στήνει ο δολοφόνος, και ύστερα από μία σειρά ανατροπών, καταφέρνει να εξιχνιάσει το πολλαπλό έγκλημα. 

Πρόκειται για ένα βιβλίο το οποίο άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις σε όλα τα μέλη της Λέσχης ανάγνωσης, όπως συζητήθηκαν στην συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στο σπίτι της συντάκτριας αυτού του άρθρου, στις 31 Μαρτίου 2015.

Κατά γενική ομολογία ο Θάνος Κονδύλης είναι ένας συγγραφέας ο οποίος συνδυάζει εμπνευσμένα μέσα στην πλοκή τα ιστορικά γεγονότα και μεταδίδει τις ιστορικές του γνώσεις με έναν ιδιαίτερο και μοναδικό τρόπο.

Η παρουσίαση του βιβλίου από τον ίδιο τον συγγραφέα, που πραγματοποιήθηκε στη Βιβλιοθήκη το Σάββατο 4 Απριλίου πραγματικά ενθουσίασε τα μέλη της Λέσχης, καθώς και όλους τους αναγνώστες που παρευρέθησαν. Εκτός των άλλων, ο συγγραφέας μοιράστηκε μαζί μας πληροφορίες για την Αμφίπολη του τότε αλλά και του τώρα, καθώς και για τις ανασκαφές που γίνονται.

Περιμένουμε με ανυπομονησία το επόμενο βιβλίο του και σύντομα να επισκεφτεί ξανά τη Βιβλιοθήκη μας.

“Ακολουθώντας τη γραμμή της θάλασσας “ Νοέλ Μπάξερ

Γράφει η Μάγδα Δάνα,

Μέλος της Λέσχης ανάγνωσης λογοτεχνίας

Η λέσχη ανάγνωσης Λογοτεχνίας συνεχίζοντας τις αναγνώσεις της έφτασε στο 12ο βιβλίο με τίτλο ¨Ακολουθώντας τη γραμμή της Θάλασσας ¨ της Νοέλ Μπάξερ. Τα μέλη της Λέσχης συναντήθηκαν για να συζητήσουν για το βιβλίο στις 26 Φεβρουαρίου στο σπίτι του μέλους Κωνσταντίνας Λυσσάρη, την οποία ευχαριστούμε από καρδιάς για την ζεστή φιλοξενία της.


Η συνάντηση με τη συγγραφέα πραγματοποιήθηκε στις 7 Μαρτίου στο χώρο της Βιβλιοθήκης Γερακίου, όπου μαζί με την κα Νοέλ Μπάξερ είχαμε την ευκαιρία να είναι και πάλι μαζί μας η κα Ελένη Τσαμαδού. Η παρουσίαση του βιβλίου και η συζήτηση με τις συγγραφείς ήταν εξαιρετική και η κα Μπάξερ μαγνήτισε το κοινό με την ευγένεια, απλότητα και τις γνώσεις της για την ιστορία της Ελλάδος.
Το περιεχόμενο του βιβλίου της πραγματεύεται τις ζωές, τις ανησυχίες, τα όνειρα τριών γυναικών που βρίσκονται σε διαφορετική ηλικιακή περίοδο, καθώς και των ανθρώπων που τις περιβάλλουν. Περιγράφει την διαφορετική οπτική γωνία που βλέπει την ζωή η γυναίκα όταν βρίσκεται στην ακμή της νεότητάς της (πρωταγωνίστρια Βενετία ), στην ώριμη ηλικία των σαράντα (μητέρα Ρέα) και λίγο πριν την δύση (γιαγιά Βενέτα) .
Η ιστορία ξεκινά από την Κεφαλονιά και ξετυλίγει τη ζωή της γιαγιάς απογόνου ενός Βενετού Πειρατή ο οποίος της έχει αφήσει παρακαταθήκη τα κομμάτια ενός μισοτελειωμένου χάρτη με τα μέρη που αυτός επισκέφθηκε και την ρήση: ¨Στα δύσκολα ακολουθούμε τη γραμμή της Θάλασσας¨. Στη συνέχεια βλέπουμε τη Μητέρα Ρέα βυθισμένη στη ρουτίνα της καθημερινότητας να βρίσκεται σε μια αλλοτριωμένη σχέση με το σύζυγό της και να ζει τη ψευδαίσθηση μιας επιφανειακής ευτυχίας. Τέλος η μικρή Βενετία που έχει ως ίνδαλμά της τον Ερρίκο Σλήμαν και την σχέση του με την σύζυγο του Σοφία Εγκαστρωμένου. Η Βενετία πνεύμα ανήσυχο, θέλει να γίνει αρχαιολόγος, ψάχνει για την αληθινή αγάπη ¨Η Αγάπη δεν είναι να είσαι από πάνω αλλά από κάτω. Τότε αγαπάς¨. Επιθυμεί να βρει την δική της Ιθάκη και αποφασίζει να ακολουθήσει την πορεία του Σλήμαν στην Πελοπόννησο για να βρει το λόγο ύπαρξής της παίρνοντας μαζί της το χάρτη του πειρατή προπάππου της και το ημερολόγιο του Σλήμαν. ¨Στα μεγάλα βάσανα, από τα μικρά πιάνεται ο άνθρωπος ¨ ξεκινά την αναζήτηση με τον εαυτό της. Πηγαίνει Κόρινθο -Μυκήνες - Ναύπλιο - Σπάρτη - Μυστρά - Μάνη - Καλαμάτα – Πύλο, στη διάρκεια του ταξιδιού αποκτά εμπειρίες και βιώματα, βλέπει τα μέρη που πέρασε το πρότυπό της και μέσα από αυτήν τη διαδικασία γνωρίζει καλύτερα τον εαυτό της και τα θέλω της. Όταν επιστρέφει στην Κεφαλονιά θα κλείσει το κύκλο της και θα ακολουθήσει το όνειρό της .


Ένα βιβλίο που αξίζει τον χρόνο του αναγνώστη, με πολλές ιστορικές αναφορές, ευαίσθητο, αποτυπώνει με λεπτομέρεια τις στιγμές και τα συναισθήματα των ηρώων του. Υπογραμμίζει πως ¨ο άνθρωπος χωρίς έναν προορισμό είναι χαμένος ¨, αλλά και την αξία να κυνηγάμε τα όνειρά μας .

Ελένη Τσαμαδού: ΣΤΟ ΓΕΡΑΚΙ ΛΑΚΩΝΙΑΣ

Ελένη Τσαμαδού: ΣΤΟ ΓΕΡΑΚΙ ΛΑΚΩΝΙΑΣ: Λένε πως μια εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις. Αντί λοιπόν να σας βομβαρδίσω με χίλιες λέξεις  μοιράζομαι μαζί σας κάποιες από τις φωτογραφί...

Άννα Γαλανού, ''Τότε που τραγουδούσαν οι θεοί''

                                                                                           

Γράφει η Κυριακή Μπαρδούνια,

Μέλος της Λέσχης ανάγνωσης λογοτεχνίας

Από τα Μέλη της Λέσχης Ανάγνωσης Γερακίου διαβάστηκε το 11ο κατά σειρά βιβλίο με τίτλο ‘’Τότε που τραγουδούσαν οι θεοί’’ της συγγραφέως Άννας Γαλανού. Η συνάντηση των μελών της Λέσχης και συζήτηση για το βιβλίο αυτό έγινε στις 20/1/2015 στο Γεράκι στο σπίτι της Μαγδαληνής Δάνα, μέλους της Λέσχης μας. Την ευχαριστούμε πολύ για την ζεστή φιλοξενία της.

Η παρουσίαση του ανωτέρω βιβλίου έγινε στην βιβλιοθήκη Γερακίου στις 7/2/2015 όπου παρευρέθηκε η κα Άννα Γαλανού, την οποία και ευχαριστούμε πολύ που δέχθηκε την πρόσκληση μας, και από την επαφή που είχα μαζί της κατάλαβα πως είναι μια γυναίκα με έντονη προσωπικότητα, με ήθος, με θετική αύρα, ζεστή , ευχάριστη αλλά και με χιούμορ. Με δυο λέξεις ένας υπέροχος άνθρωπος.
Το βιβλίο της Άννα Γαλανού αναφέρεται σε μια ιστορία αγάπης του χθες και του σήμερα . Και οι δύο αυτές ιστορίες είναι σχεδόν παρόμοιες και αντιμετωπίζουν το φαινόμενο του κοινωνικού ρατσισμού.
Η Λένια είναι μια επιτυχημένη γιατρός. Ο Φίλιππος εργάζεται στο κυλικείο του νοσοκομείου. Μεταξύ τους αναπτύσσεται μια σχέση πάθους και αγάπης. Όμως η Λένια έρχεται αντιμέτωπη με το κοινωνικό της περίγυρο, ο οποίος την επηρεάζει αρνητικά. Η κοινωνική διαφορά και τα κουτσομπολιά την φέρνουν σε δύσκολη θέση και αποφασίζει να χωρίσει τον Φίλιππο. Ο χωρισμός αυτός έχει ως αποτέλεσμα την ψυχολογική φθορά και των δύο . Κάποια στιγμή που η Λένια έχει φθάσει στα όρια της αποφασίζει να επιστρέψει στο νησί της, την Λέρο, όπου μένουν οι γονείς της. Σε συζήτηση που έχει με τους δικούς της τους αποκαλύπτει τα πάντα για την σχέση της με το Φίλιππο και της κοινωνικές διαφορές που έχουν.

Ο Πέρσαλφ και η Άννα, γονείς της Λένιας, οι οποίοι στο παρελθόν έχουν ζήσει κάτι ανάλογο βλέπουν την δική τους ιστορία στα πρόσωπα των δυο νέων. Έτσι αποφασίζουν ότι η καλύτερη λύση για το ψυχολογικό αδιέξοδο που βρίσκεται η κόρη τους είναι το ημερολόγιό του.
Ο Πέρσαλφ στο ημερολόγιο του αποκαλύπτει ότι ήταν τσιγγάνος. Περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια την καθημερινότητα των τσιγγάνων , τις περιπλανήσεις τους την φτώχεια τους, τις κλεψιές, την απομόνωση τους από τον πολιτισμό και τα χωριά ,τις δύσκολες καιρικές συνθήκες που είχαν να αντιμετωπίσουν καθώς και τα γλέντια που στήνονταν, τα πανηγύρια, τις γιορτές και πολλά άλλα. Ο Πέρσαλφ ερωτεύεται την μπαλαμή Άννα, κόρη ενός πλούσιου αργυρούχου, η οποία, εξαιτίας της κοινωνικής θέσης του πατέρα της, του κοινωνικού ρατσισμού και των ηθών της εποχής αναγκάζεται να παντρευτεί κάποιον παρά τη θέλησή της, να υποστεί τεράστια σωματική και ψυχική ταλαιπωρία καθώς ήδη κυοφορούσε τον καρπό του ερωτά της. Στο τέλος καταφέρνουν να ξανασμίξουν και να ζήσουν ευτυχισμένοι ως εξόριστη οικογένεια στο νησί της Λέρου. Με την αποκάλυψη αυτή η Λένια ξέρει πλέον τις πραγματικές αλήθειες και απαντήσεις που έψαχνε.
Όσο για τον Φίλιππο, μες στην ατυχία του στάθηκε τυχερός. Όπως περιπλανιόταν σε άθλια κατάσταση στην Αθήνα λιποθύμησε στην πόρτα μιας γκαλερί. Ο ιδιοκτήτης τον βοήθησε να σταθεί στα ποδιά του. Στην πορεία της συνεργασίας που είχαν ο γκαλερίστας ανακάλυψε ότι ο Φίλιππος έχει ταλέντο ζωγράφου και έτσι τον έκανε ξακουστό όνομα στο χώρο της τέχνης.
Η Λένια αποφασίζει να βρει τον Φίλιππο . Ο τρόπος που τον ανακάλυψε ,ήταν από μια πρόσκληση εγκαινίων γκαλερί όπου είδε τον εαυτό της ζωγραφισμένο σε πίνακα. Έτσι η αγάπη και το πάθος τους, τους ένωσε ξανά.
Το πραγματικό συμπέρασμα του βιβλίου αυτού είναι : Ότι τα αισθήματα αντέχουν στο χρόνο και στις δυσκολίες, με αποτέλεσμα στο τέλος να τραγουδούν πραγματικά οι θεοί!

Διαβάζοντας και αναμένοντας Λογοτέχνες!

Η Λέσχη ανάγνωσης λογοτεχνίας της Βιβλιοθήκης Γερακίου έχει ήδη συζητήσει το βιβλίο ‘’Τότε που τραγουδούσαν οι θεοί’’ της Άννας Γαλανού και με χαρά περιμένει τη συγγραφέα αυτό το Σάββατο, 7 Φεβρουαρίου 2015, στις 7.00 μ.μ. στο χώρο της Βιβλιοθήκης.

Τα μέλη της Λέσχης  σιγά - σιγά προετοιμαζόμαστε να διαβάσουμε το επόμενο βιβλίο που είναι το ‘’Ακολουθώντας τη γραμμή της θάλασσας΄΄ της Νοέλ Μπάξερ το οποίο και θα συζητήσουμε στη ‘’συνάντηση του μήνα’’,  στις 26 Φεβρουαρίου στο σπίτι του μέλους μας Ντίνας Λυσσάρη. Και η Νοέλ Μπάξερ έχει αποδεχτεί την πρόσκληση της Λέσχης μας και θα βρίσκεται κοντά μας μέσα στο Μάρτιο.

Για τη Λέσχη ανάγνωσης λογοτεχνίας,

Η συντονίστρια,

Μαίρη Αποστολοπούλου

''Γάτα με πέταλα'' της Ευγενίας Φακίνου. Το 10 ο Βιβλίο μας!

Γράφει η Ελένη Κυριακούλια,

μέλος της Λέσχης ανάγνωσης λογοτεχνίας

Τελείωσε η ανάγνωση του 10ου κατά σειρά βιβλίο από τη Λέσχη Ανάγνωσης, με τίτλο «Γάτα με πέταλα » της Ευγενίας Φακίνου. Η συνάντηση έγινε στις 19 Δεκεμβρίου ημέρα Παρασκευή, στο σπίτι της Κικής Μουρτζίκου. Θα ήταν μεγάλη παράλειψη να μην αναφερθώ στην φοβερή κατ’ εμέ φιλοξενία και περιποίηση της Κικής.

Λοιπόν, πάμε στο βιβλίο τώρα. Αληθινό, ευχάριστο, χιουμοριστικό, τολμηρό σε κάποια σημεία, διασκεδαστικό όπως καταλήξαμε. Βασικοί πρωταγωνιστές του βιβλίου ο κύριος Αφρέδος και η οικογένειά του. Συμμετοχή έχει και η παρέα του Αφρέδου, που μαζί σχεδιάζουν και συνωμοτούν. Ο Αφρέδος παμπόνηρος, δολοπλόκος ονειρεύεται να γίνει «μεγάλος», ακόμα και αν είναι εις βάρος άλλων. Η κυρία Στάσα, η γυναίκα του, δεν έχει γνώμη για τίποτα. Ο πρωτότοκος Ροβήρος Δημήτρης, που κανείς δεν τον φωνάζει με το όνομά του, παρά μόνο η μάνα του. Για όλους τους άλλους είναι το «παιδί». Το κακο- σούλουπο σώμα του, του στερεί τον σεβασμό από τους γύρω του.
Δεύτερο παιδί είναι η Ρούλα, παμπόνηρη και αδίστακτη (χαρίσματα που κληρονόμησε από τον πατέρα της), δεν καταλαβαίνει και δεν νιώθει τίποτα. Τέλος, η (βρώμικη) παρέα του Αφρέδου που την αποτελούν Ιωακείμ, Μπάμπης, Θόδωρος και Ανέστης. Η Ρούλα σχετίζεται σεξουαλικά με όλη την παρέα του πατέρα της, χωρίς αυτός να πάρει μυρωδιά. Στο « παιδί» έχει αναθέσει ο Αφρέδος να προσέχει τη Ρούλα. Αυτός όμως εξαιτίας της ιδιαιτερότητας που έχει να παίρνει μάτι, ξέρει τα πάντα αλλά δεν μιλάει. Και έρχεται η απρόσμενη εγκυμοσύνη της Ρούλας που χαλάει όλο το «ίματζ» του Αφρέδου και χάνει την γη κάτω από τα πόδια του, όταν το μαθαίνει.
Η Ρούλα ενημερώνει έναν - έναν ξεχωριστά τους εραστές της, φορτώνοντας στον καθένα την εγκυμοσύνη. Ο Αφρέδος, αφού ξυλοφορτώσει το καημένο το «παιδί», σκέφτεται νηφάλιος τα παρακάτω. Τον βοηθά η φαεινή ιδέα του Μπάμπη, να παντρέψουν το «παιδί» με μια ανιψιά του τραγουδιάρα, που βρίσκεται βέβαια στη δύση της. Μαζί τους θα έπαιρναν και το νεογέννητο παιδί της Ρούλας ως δικό τους. Όλα θα έπαιρναν τη σειρά τους. Ο προνοητικός Αφρέδος δεν παρέλειψε να ζητήσει ένα επιπλέον μερίδιο, από την μοιρασιά των οικοπέδων που θα έκλεβε η παρέα. Για την αποκατάσταση ντε και καλά της Ρούλας και του παιδιού της. Όχι που θα το άφηνε έτσι...
Το «παιδί» λοιπόν θα ξελάσπωνε όλους και αυτήν την φορά. Βορά στα χέρια του Αφρέδου και της πονηριάς του. «Λάδι έβγαινε» η Ρούλα, «λάδι» και η βρωμοπαρέα. Μα πιο πολύ από όλους ικανοποιημένος ήταν ο Αφρέδος. Είχε πάλι μεγαλουργήσει…
Με πέταλα ή όχι ήταν πραγματική γάτα.

Λέσχη ανάγνωσης λογοτεχνίας, στις 7 Φεβρουαρίου η συνάντηση με τη συγγραφέα Άννα Γαλανού

Με τις πιο θερμές ευχές για μια δημιουργική  κι ευτυχισμένη Χρονιά, ενημερώνουμε τα μέλη της  Λέσχης ανάγνωσης λογοτεχνίας της Βιβλιοθήκης Γερακίου, ότι λόγω των εκλογών, η  προγραμματισμένη συνάντηση με τη συγγραφέα Άννα Γαλανού στις 24 Ιανουαρίου 2015, θα γίνει τελικά το Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 2015. Η ‘’συνάντηση του μήνα’’,  για τις  20 Ιανουαρίου 2015, όπου θα συζητηθεί το βιβλίο της συγγραφέως
‘’Τότε που τραγουδούσαν οι θεοί’’ ισχύει και θα πραγματοποιηθεί στο σπίτι του μέλους μας Μάγδας Δάνα.

Η συντονίστρια,

Μαίρη Αποστολοπούλου