Γράφει η Ευαγγελία Κοντογεώργου ,
Μέλος της Λέσχης Ανάγνωσης Λογοτεχνίας
Η Λέσχη Ανάγνωσης Λογοτεχνίας, συνεχίζοντας την
ανάγνωσή της, έφτασε στο 8ο κατά σειρά βιβλίο της στην καρδιά του
Φθινοπώρου, με ένα βιβλίο που θα μας κάνει να γεμίσουμε το μυαλό μας με
φθινοπωρινές εικόνες, να μυρίσουμε την φθινοπωρινή βροχή και να γευτούμε
περγαμόντο. Ο λόγος για το βιβλίο ΄΄Το Φθινόπωρο της Μάγισσας ΄΄, της
συγγραφέως Καίτης Οικονόμου. Το Σάββατο
25 Οκτωβρίου 2014, στο εστιατόριο Μανιάτης στη Σπάρτη, τα μέλη της Λέσχης
Ανάγνωσης συναντήθηκαν για να συζητήσουν για το βιβλίο, για να εκφράσουν τις
απόψεις, εντυπώσεις και κριτικές τους, σε μία συνάντηση που κράτησε περίπου 2
ώρες. Η συνάντηση ξεκίνησε με συζήτηση για το βιβλίο με τη συνοδεία ενός
γευστικού κρασιού, φαγητό και κατέληξε με την απόλαυση ενός υπέροχου γλυκού
κυδώνι από τα χεράκια του μέλους της Λέσχης μας, της κυρίας Ελένης Κυριακούλια.
Έτσι λοιπόν, μας ήρθε πάλι στο μυαλό το βιβλίο και η μυρωδιά του
περγαμόντου.
Θα ξεκινήσω την περιγραφή του βιβλίου με την ανάλυση
του τίτλου: << Το Φθινόπωρο της
Μάγισσας>>, Η ιστορία δηλαδή της Μυρσίνης << μάγισσας>> τη
συγκεκριμένη εποχή…. Η ιστορία ξεκινάει με την ιστορία ενός Μακεδόνα και μιας
τσιγγάνας που είχε μετοικήσει στο χωριό του για λίγο διάστημα. Η Ρηνιώ ήταν ένα
όμορφο κορίτσι, αρραβωνιασμένο αλλά αρκετά ανέμελο γι΄αυτό τις περισσότερες
ώρες της ημέρας βρισκόταν στο ποτάμι του χωριού. Εκεί γνωρίστηκαν και με τον
Αντώνη Βρεττό, ερωτεύτηκαν και αποφάσισαν να φύγουν για την Αθήνα να ζήσουν τον
έρωτά τους. Η Ρηνιώ αποχαιρέτησε μόνο τη γιαγιά της, που τις είχε ιδιαίτερη
αδυναμία. Κανείς δεν ήξερε που θα πάνε. Τα πράγματα ήταν δύσκολα. Πήγαν στην
Αθήνα και ο Αντώνης έψαχνε συνεχώς δουλειά.
Η Ρηνιώ έμεινε έγκυος και τα έξοδα αυξάνονταν.
Όταν γέννησε ένιωθε μέρα με τη μέρα πως πνίγονταν μέσα στο σπίτι. Όταν
μεγάλωσε λίγο η Μυρσίνη, της οποίας το όνομα προήλθε από την τσιγγάνα προγιαγιά
της, την έπαιρνε μαζί της και πήγαιναν σε καταυλισμούς των τσιγγάνων. Η Μυρσίνη
δεν πήρε μόνο το όνομα από την προγιαγιά της αλλά και το ιδιαίτερο και παράξενο
χάρισμα που είχε. Μία έκτη αίσθηση, μια παράξενη διαίσθηση των γεγονότων πριν
ακόμη γίνουν. Στα εννιά της χρόνια η μητέρα της τους εγκαταλείπει για να φύγει
με κάποιον άλλο τσιγγάνο. Δεν άντεξε τη διαφορετικότητα των δύο κόσμων. Ο πατέρας
της τη μεγάλωσε με μεγάλη δυσκολία. Η
Μυρσίνη έγινε συγγραφέας παιδικών βιβλίων.
Όταν πέθανε ο πατέρας της, την πλησίασε ο δικηγόρος του πατέρα της
Μίλτος για να την βοηθήσει όσον αφορά τα κληρονομικά. Εκείνος όμως την
προσέγγισε και ερωτικά και εκείνη, ευάλωτη καθώς ήταν, ανταποκρίθηκε στον έρωτά
του. Ο Μίλτος την έπεισε να πάνε στο χωριό της για να διεκδικήσει την περιουσία
του πατέρα της που της ανήκε, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι ο πατέρας της
πίστευε ότι δεν τον έδενε τίποτα πια με ο χωριό του. Τελικά με μεγάλη δυσκολία
δέχτηκε να πάνε. Η απόφαση αυτή αποδείχτηκε αργότερα ότι ήταν η σημαντικότερη
και η ωραιότερη στη ζωή της. Εκεί την
υποδέχτηκαν οι μακρινοί της συγγενείς, πιο φιλικά απ΄ όσο περίμενε. Όταν
αντίκρισε τον Στέφανο Βρεττό ο έρωτας ήταν κεραυνοβόλος και από τις δύο
πλευρές, αν και η ίδια προσπαθούσε να το καταπολεμήσει γιατί υπήρχε στη ζωή της
ο Μίλτος. Συνέβησαν πολλά όσο ζούσαν
όλοι μαζί στο σπίτι στο χωριό. Επειδή δεν τα έβρισκαν εντελώς με το χώρισμα της
περιουσίας ο Μίλτος έφυγε για τη Αθήνα και η Μυρσίνη έμεινε στο χωριό. Ξεκίνησαν να φτιάχνουν το
πατρικό της σπίτι, γνωριζόταν καλύτερα με τον Στέφανο και την κόρη του Μαίρη
που τη λάτρευε, τη μητέρα του Στέφανου, τη Μαρία που ζούσε μόνη της, τις
αδελφές του Στέφανου, τον γαμπρό και τα ανίψια του, τη Δοξούλα που βρισκόταν
στο σπίτι του Στέφανου για να προσέχει τη Μαίρη, η οποία αποδείχτηκε ότι ήταν
ερωτευμένη με το Στέφανο. Ο Σ τέφανος με τη Μυρσίνη ζούσαν τον έρωτά τους ώσπου
μια σειρά από απόπειρες δολοφονίας της Μυρσίνης ανακάτεψε και πάλι το ζευγάρι.
Ο υπαίτιος για όλα αυτά ήταν η Δοξούλα. Προσπαθούσε να σκοτώσει την Μυρσίνη,
όπως είχε κάνει και με την πρώτη γυναίκα του Στέφανου γιατί ήθελε να πάρει τη
θέση τους. Τελικά όλα αντιμετωπίστηκαν, ο Μίλτος αποδείχτηκε προικοθήρας και ο
Στέφανος με τη Μυρσίνη έζησαν μαζί….
Ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί από όλους, δύο ιστορίες αγάπης,
τελείως διαφορετικές, στην ίδια οικογένεια, έρωτας, ανεμελιά, εγκατάλειψη,
εξαπάτηση, μίσος, εκδίκηση….. Όλες αυτές οι έννοιες εναλλάσσονται σε αυτό το
βιβλίο.
Η συζήτηση των μελών της Λέσχης απέδειξε ότι το
βιβλίο άρεσε πολύ, είχαμε διχαστεί στο ποιος θα μπορούσε να ήταν αυτός που
ήθελε να σκοτώσει την Μυρσίνη, η προσωπικότητα του Στέφανου Βρεττού μας
εξέπληξε όλες, η γραφή και οι φθινοπωρινές εικόνες που νομίζαμε ότι τις
βλέπαμε.
Δυστυχώς δεν είχαμε την τιμή να φιλοξενήσουμε τη
συγγραφέα του συγκεκριμένου βιβλίου, την Καίτη Οικονόμου, καθώς απεβίωσε πριν 5
μήνες περίπου ,στις 30 Ιουνίου 2014. Οπότε και εμείς με αυτό το βιβλίο
αποχαιρετήσαμε τη μεγάλη αυτή συγγραφέα, η οποία δεν θα ξεχαστεί ακόμη και μετά
το θάνατό της γιατί έχει αφήσει παρακαταθήκη αρκετά βιβλία.
Θα της ευχηθούμε καλό ταξίδι γράφοντας στο κλείσιμο
αυτού του άρθρου το αγαπημένο της ρητό << Θέλω σημαίνει μπορώ>>. Και εμείς θέλουμε άρα μπορούμε να συνεχίσουμε
την Ανάγνωση …..
