Οι Γερακίτες απόδημοι….
Όπως κάθε περιοχή της Ελλάδας, έτσι και το Γεράκι, τη δεκαετία του ’50
άρχισε να αιμορραγεί πληθυσμιακά εξαιτίας του φαινομένου της μεταναστεύσεως.
Πολλοί Γερακίτες καθώς και κάτοικοι των γύρω περιοχών (Καρίτσα, Αλεποχώρι, Καλλιθέα)
αποδήμησαν για ένα καλύτερο αύριο στην Αμερική, την Ωκεανία , την Ευρώπη.
Η γη γόνιμη μεν, αλλά
τα μέσα πενιχρά για την καλλιέργεια της. Το
νερό δυσεύρετο. Τα χρόνια δύσκολα. Τα «νιάτα» του χωριού, απελπισμένα. Η
φτώχεια και η οικονομική εξαθλίωση της χώρας μετά τον αιματοβαμμένο Β’
Παγκόσμιο πόλεμο ,δεν άφησε άλλη επιλογή στους κατοίκους : «Στην Αμερική… στην
Αμερική», η λέξη που αιωρείται στην ατμόσφαιρα του χωριού, η λύση.
Νέοι και παραγωγικοί
άνθρωποι εγκατέλειψαν τη μητρόπολη για να εξασφαλίσουν την επιβίωση τους. Όπως
οι περισσότεροι Έλληνες έτσι και οι Γερακίτες, προικισμένοι, εργατικοί,
οξυδερκείς και παρά τα ολίγα «κολλυβογράμματα» που διδάχτηκαν και τις άλλες δυσκολίες που αντιμετώπισαν στην
εκάστοτε χώρα υποδοχής, πέτυχαν , εξελίχθηκαν, διέπρεψαν σε διάφορους τομείς
της ανθρώπινης δραστηριότητας.
Ποτέ όμως δεν ξέχασαν
το Γεράκι. Η πατρίδα είναι μητέρα στην καρδιά του ξεριζωμένου. Όσο μακριά κι αν
είναι , όσο κι αν τον πίκρανε που δεν είχε να του προσφέρει το μέλι και το γάλα
που κάθε μάνα δίνει , τη νοιάζεται και τη νοσταλγεί.
Το έργο τους,
τεράστιο. Δωρεές και ανεγέρσεις οικοδομικών κοινωφελών κτηρίων παίρνουν σάρκα
και οστά. Το χωριό αλλάζει όψη, τρόπο ζωής, σκέψης. Δεν είχαν την υποχρέωση να
προσφέρουν, ένιωσαν όμως ιερό καθήκον και σεβασμό στον τόπο που γεννήθηκαν.
Άξια τέκνα του Γερακίου, απ’ αυτά επωφελήθηκαν και οι νεότεροι και ευτυχώς για
μας σε μια περίοδο οικονομικής δυσπραγίας για τη χώρα το Γεράκι μας είναι το μοναδικό
χωριό που ακμάζει και μπορεί ακόμη να κρατάει τους νέους κοντά του. Κάτω από τα
φτερά του.
Έτσι γίνεται συνήθως,
σε κάθε εποχή , κάποιος πρέπει να θυσιαστεί για τους επόμενους…
Ευχαριστούμε…
Ελένη Αγγελέτου,
Ασκούμενη Δικηγόρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου