Γράφει η Μαριέμη Μήτρη - Δημητρουλοπούλου,
μέλος της Λέσχης ανάγνωσης λογοτεχνίας
Σ’ ένα ιδιαίτερα θερμό και φιλικό κλίμα υποδεχτήκαμε στον ξενώνα στις 11 Ιανουαρίου την καταξιωμένη συγγραφέα κα Λένα Μαντά, με πωλήσεις που ξεπερνούν το 1.000.000 αντίτυπα. Η κα Μαντά ήταν προσκεκλημένη της Λέσχης Ανάγνωσης η οποία διάβασε το βιβλίο της «Με λένε Ντάτα» και κατά γενική ομολογία άρεσε αρκετά.
Το βιβλίο πραγματεύεται την ιστορία μιας κοπέλας της Αλεξάνδρας καταγόμενης από αριστοκρατική οικογένεια, πάμπλουτης και πανέμορφης που όμως επέλεξε το δύσκολο και σκοτεινό δρόμο της νύχτας. Η ίδια μετονομάστηκε σε Ντάτα ώστε να ξεχάσει το παρελθόν. Επέλεξε να δείχνει το σκληρό της πρόσωπο, δεν έκανε φίλους, πλήγωνε όσους την πλησίαζαν, διέπραξε αρκετά εγκλήματα για τα οποία ποτέ δεν μετάνιωσε. Δεν επέτρεπε λάθη ούτε στους συνεργάτες-πιστούς υπηρέτες της αλλά ούτε στον εαυτό της. Δεν επέτρεπε να έχει αδυναμίες. Ήθελε να είναι σκληρή και αδίστακτη. Χρησιμοποιούσε αθέμιτα μέσα χωρίς τύψεις, χωρίς ενοχές. Μόνο έτσι θα πετύχαινε τους στόχους της. Και τους πέτυχε. Το τίμημα όμως βαρύ. Την αγάπησαν πολλοί, όμως εκείνη επέλεξε τη μοναξιά. Γιατί όμως επέλεξε αυτό το σκληρό προσωπείο; Τι ήταν αυτό που την ώθησε να κάνει αυτές τις επιλογές; Τι ήθελε να κρύψει κάτω από τη μάσκα του σκληρού θηλυκού; Αυτό το μυστήριο ξεδιπλώσαμε στη Λέσχη και πραγματικά δεν βαρεθήκαμε διόλου. Αντιθέτως τη θαυμάσαμε, τη ζηλέψαμε και δεν τη βρήκαμε ούτε κακιά ούτε παράλογη.

Όσο για το προκείμενο βιβλίο «Με λένε Ντάτα» ομολόγησε ότι πραγματικά την απόλαυσε. Ως χαρακτήρας γεννήθηκε στο βιβλίο «Όσο αντέχει η ψυχή» σε δευτερεύοντα ρόλο, όμως αισθάνθηκε ότι σαν χαρακτήρας δεν είχε ολοκληρωθεί ακόμα. Έκανε βαθιά και επίπονη έρευνα στο Διαδίκτυο για να ανασύρει πληροφορίες για την εποχή που περιγράφει. Έχει γίνει η αγαπημένη της ηρωίδα, παρόλο που θα μπορούσε να τη χαρακτηρίσει κάποιος διχασμένη προσωπικότητα. Ομολόγησε ότι ένας τόσο σκληρός χαρακτήρας σε απελευθερώνει συγγραφικά ενώ πιστεύει ακράδαντα ότι όλοι οι άνθρωποι είναι εν δυνάμει χειροβομβίδες, φτάνει να μην τις απασφαλίσεις. Ε, την Ντάτα υπήρξε αυτός που την απασφάλισε.
Απάντησε πρόθυμα σε όλες τις ερωτήσεις των μελών ακούραστη μιας και η συνάντηση ξεπέρασε τις προσδοκίες της. Διήρκεσε 2 ώρες όταν αντίστοιχες διαρκούν 50 λεπτά. Ήταν μια απολαυστική συζήτηση, ο λόγος της μας συνεπήρε και θα μπορούσαμε να την ακούμε για ώρες να μιλάει με τόσο πάθος για τους ήρωες και τις ηρωίδες της. Δεν μας αποχαιρέτησε αλλά μας ευχήθηκε καλή αντάμωση.
Εις το επανειδειν λοιπόν!